.......

 

Pan Nic wyhodował roślinę. Dlaczego? Nie wiadomo. Nie chciał grzebać w ziemi, ale pokusa niestety zwyciężyła. Roślina się pokazała, choć niekoniecznie szczęśliwa. Pan Nic mówił do niej, starał się przekonywać, silił się na argumenty. Ona zaczynała być znudzona, nieobecna i jakby w innym świecie. Przesadzanie, także z większą dawką słońca, nic nie pomogło. Poszła do siebie. 

......

 

Pan Nic zaczął rysować. Dlaczego? Nie wiadomo. Na początku wychodziły same bazgroły. Wychodzenie trwało jakiś czas i pan Nic tracił już nadzieję. W końcu zaczęło się ukazywać prawdziwe oblicze. Pan Nic niewiele rysował, ale było to znaczące. Wszystko jak na dłoni, ale kto chciałby to oglądać? Im bardziej się starał, tym bardziej tęsknił za początkiem. Bazgroły okazały się prawdziwym przyjacielem. Wróciły na nic nie narzekając, wciąż gotowe do przytulania.

....

Pan Nic latał odkąd pamiętał. Kolejny lot nie zapowiadał nic nowego, lecz stało się inaczej. Pan Nic leciał wysoko, nikt go nie łapał za nogi, a przyciąganie ziemskie znaczyło coraz mniej. Obleciał wszystko: drapacze chmur, całe dzielnice, metropolie, rzeki, niejedno morze i sporo kosmosu. Obudził się szczęśliwy. Dlaczego? Nie wiadomo. 

....

Pan Nic postanowił, że niczego mu nie zabraknie. Zaczął gromadzić niezliczone ilości wszystkiego. Od nic nieznaczących długopisów po wiele znaczące wieczne pióra. Nie żałował niczego. Stosy wszystkiego piętrzyły się coraz szybciej, wyżej i dalej. Pan Nic przemykał już tylko po domu, nie chcąc nikomu zakłócać spokoju. Wszystko żyło własnym życiem, więc pan Nic mógł w końcu odpocząć. 

 

........

Pan Nic postanowił się schować. Dlaczego? Nie wiadomo. Nie mówiąc nic nikomu, znalazł sobie ustronną kryjówkę. Mijały godziny, potem dni... Kryjówka czuła się coraz bardziej nieswojo, a pan Nic nie szukał nawet nici porozumienia. Konflikt wisiał w powietrzu. Pewnej nocy, korzystając z nieuwagi, kryjówka schowała się przed panem Nic. Pobudka była nieprzyjemna. Wszyscy widzieli pana Nic, choć nikt tak naprawdę nie patrzył. 

. .. .....

Pan Nic nie mógł pisać. Dlaczego? Nie wiadomo. Pomimo wszystko zbierał się do tego codziennie, ale niewiele pomagało. Wszystko chciało zagarnąć pana Nic, nie pozostawiając mu wyboru. Każdego dnia osłabiało go coraz bardziej, nie widząc, że wiele ryzykuje. Pan Nic nie mając już zupełnie głosu, niczego więcej nie opisze. Tym bardziej wszystkiego.

.....

 

Pan Nic postanowił się przenieść. Dlaczego? Nie wiadomo. Wszystko było obecnie na miejscu, ale coś pchało pana Nic do zmian. Przeprowadzka nic jeszcze nie oznaczała. Przyjechała jednak szybko i chciała zabrać wszystko od razu. Schadzka z przeprowadzką nie była udana. Pan Nic został w pustym mieszkaniu bez niczego.