Pan Nic poczuł, że musi coś zjeść. Niby nic nie było w domu, ale coś się jednak znalazło. Głód nie był wielki, ale coś było głodne pana Nic jak wilk. Pan Nic pomyślał, że głód nie zając i nie ucieknie. Coś miało inne zdanie. Jadło oczami pana Nic. Przez oczy do serca. Coś okazało się czymś o wielkim sercu. Ze smakiem było gorzej. Pan Nic obszedł się smakiem. Więcej głodny nie będzie. Dlaczego? Nie wiadomo.