Pan Nic wstał i poczuł się mocny. Nic o mocy do tej pory nie wiedział. Niemoc nic złego mu dotąd nie robiła. Moc jednak była teraz mocna i pan Nic postanowił się nie opierać. W razie czego oprze się o ścianę, a przecież głową muru nie przebije. Moc działała, a pan Nic nie działał rozkoszując się nowym uczuciem. Moc by opowiadać. Po kilku godzinach bezruchu wrócił do siebie. Dlaczego? Nie wiadomo.



 

Pan Nic poszedł do kina. Nic a nic więcej od kina nie oczekiwał niż braku urwania filmu. Podstawowe zadanie zostało spełnione i nagle pan Nic się wciągnął. Nikt go już z fotela nie wyciągnie. Film trwa i pan Nic trwa. Trwa przeciąganie liny. Po jednej stronie fikcja, po drugiej fotel. Taki fortel. Dlaczego? Niektórzy wiedzą. Światło budzi pana Nic. Trzeba wyjść. Wrócić do siebie i za nic nie dać poznać, że pan Nic coś oglądał.